آزمایش آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی (tTG)، کلاس IgA یا tTG-IgA و کلاس IgG یا tTG-IgG به پزشکان در تشخیص بیماری سلیاک کمک می کند. سیستم ایمنی افراد مبتلا به سلیاک، با خوردن گلوتن (پروتئین موجود در گندم، جو، چاودار و جو) تحریک می شود، گلوتن را به عنوان یک مهاجم خارجی برای بدن در نظر می گیرد و برای مقابله با آن شروع به ساخت آنتی بادی می کند. این آنتی بادی ها ممکن است به اشتباه به یک آنزیم در روده به نام ترانس گلوتامیناز بافتی (tTG) حمله کنند که به طور معمول سلول ها را ترمیم می کند به همین دلیل است که این آنتی بادی ها، آنتی بادی های ضد ترانس گلوتامیناز بافتی نیز نامیده می شوند.
در بدن افراد مبتلا به سلیاک، سطح آنتی بادی های ضد ترانس گلوتامیناز بافتی افزایش می یابد. پزشکان با استفاده از این آزمایش، سطح آنتی بادی ها را در خون بررسی می کنند.
- جهت تشخیص بیماری سلیاک؛
- جهت نظارت بر بیماران تشخیص داده شده برای ارزیابی اثربخشی درمان و میزان پایبندی به رژیم غذایی بدون گلوتن.
این آزمایش برای افراد مختلفی ممکن است تجویز شود:
- در صورت بروز علایم بیماری سلیاک از جمله اسهال مزمن، درد شکم، کاهش وزن، کم خونی، رشد ضعیف یا تحریک پذیری مزمن در نوزاد یا کودک؛
- در صورت ابتلا به دیابت نوع 1یا بیماری تیروئید که خطر ابتلا به بیماری سلیاک را افزایش می دهد.
- در صورت ابتلا به اختلال متابولیک استخوان (به عنوان مثال، پوکی استخوان)، مشکلات سلامت باروری و علائم عصبی غیر قابل توضیح.
- جهت تشخیص بیماری فعلی، از طریق حذف بیماری سلیاک از بین بیماری هایی که ممکن است پزشک مشکوک به آن ها باشد.
- برای بستگان درجه اول شخصی که مبتلا به سلیاک باشد.
نمونه خون از بازو؛
مصرف مواد غذایی حاوی گلوتن به صورت متوسط تا دو هفته قبل از انجام آزمایش ضروری می باشد، حتی در صورتی که فرد قطعاً مبتلا به بیماری سلیاک باشد، کمبود گلوتن می تواند نتایج آزمایش را تغییر دهد به همین علت معمولاً از فرد درخواست می شود تا قبل از انجام آزمایش به مصرف مواد غذایی حاوی گلوتن ادامه دهد.
