تأثیر کابوس های شبانه بر زوال عقل
دیدن کابوس و رویاهای بد رایج هستند و به ندرت نشانه مشکلات مرتبط با سلامتی می باشند، با این حال، بر اساس نتایج منتشر شده از مطالعاتی که اخیرا انجام شده اند بین کابوس های مکرر و قوه شناخت و ادراک در بزرگسالی ارتباط احتمالی نگران کننده ای وجود دارد.
بر اساس یافته های یکی از مطالعات مذکور کودکانی که کابوس های مداوم می بینند، 76 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال شناختی و حدود 7 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری پارکینسون تا سن 50 سالگی می باشند.
نتایج یک مطالعه کوهورت بزرگ نیز نشان داد که بزرگسالان میانسال سالمی که حداقل یک بار در هفته کابوس می دیدند، در دهه بعد، چهار برابر بیشتر در معرض زوال شناختی بودند و افراد مسن‌تر با تکرار کابوس‌های مشابه در مقایسه با همسالانی که هرگز خواب‌های بدی ندیده‌اند، دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
علاوه بر مطالعات انجام شده، مطالعاتی نیز در جهت کاهش کابوس های شبانه و ارتقا کیفیت خواب انجام شده است که در نتیجه آن با انجام مداخلاتی از جمله یادآوری کابوس و تغییر آن به یک اتفاق خوشایند همزمان با شنیدن به یک آهنگ آرام بخش و تکرار همان آهنگ حین خواب به میزان قابل توجهی می توان از تکرار کابوس های شبانه جلوگیری کرد.
منبع:
