تأثیر فلزات سنگین بر بدن
وجود مقادیر کنترل شده از برخی فلزات سنگین مانند آهن و روی برای سلامت بدن ضروری است. با این حال، مقادیر بالای فلزات سنگین برای بدن و محیط زیست مضر می باشد.
بر اساس یک بررسی در سال 2019، مسمومیت با فلزات سنگین به دلیل شیوع پسماندهای صنعتی، کشاورزی و فاضلاب بسیار رواج پیدا کرده است. فلزات سنگین می توانند بر عملکرد مغز، کبد و ریه ها تأثیر بگذارند، سطح انرژی بدن را کاهش دهند و بر ترکیب خون تأثیر بگذارند.
مواجه طولانی مدت با فلزات سنگین علایمی شبیه به علایم بیماری هایی از قبیل پارکینسون و آلزایمر ایجاد می کند. در برخی موارد، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض برخی از فلزات حتی ممکن است باعث بروز سرطان شود.
چند نمونه از فلزات سنگین عبارتند از:
- آرسنیک؛
- کادمیوم؛
- کروم؛
- مس؛
- سرب؛
- نیکل؛
- روی؛
- آلومینیوم؛
- آهن؛
- زینک
برخی از منابع فلزات سنگین عبارتند از:
- فرسایش خاک؛
- معدن؛
- زباله صنعتی؛
- انتشار سوخت های فسیلی؛
- آفت کش های محصولات زراعی؛
- فاضلاب ها؛
- تنباکو
پاکسازی بدن از فلزات سنگین
با ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی، می توان سطح فلزات سنگین را در بدن به تدریج کاهش داد. برخی مواد غذایی مانند گشنیز در دفع فلزات سنگین از بدن موثر می باشند. سم زدایی بدن از فلزات سنگین ممکن است از بیماری های کلیوی، قلبی عروقی و عصبی جلوگیری کند.
غذاهای زیر ممکن است برای سم‌زدایی فلزات سنگین موثر باشند:
- فیبر: موجود در میوه ها و غلات سبوس دار. بر اساس مطالعات فیبر باعث کاهش سطح جیوه در مغز و خون می شود.
- مواد غذایی حاوی سولفور: مانند سیر و کلم بروکلی. سیر ممکن است از آسیب کلیوی ناشی از کادمیوم و کاهش آسیب ناشی از سرب در موش ها جلوگیری کند.
- گشنیز: در یک مطالعه حیوانی، گشنیز باعث کاهش جذب سرب در استخوان شد.
